De verhuizing/The move

*English below Dutch* 

Vanochtend reden René en ik vol frisse moed om 08:15 weg vanuit De Bilt in Nederland. De auto was gisteren al ingeladen, dus vanochtend hoefden alleen de laatste dingen er nog in en de fiets achterop.

Twee blije reizigers:

En hun auto vol met spullen en de fiets achterop:

Onze route van de dag:

Hier hebben we ongeveer 10 uur over gereden met flink wat stops onderweg. We hielden goed in de gaten wanneer een blaas of een brein vol was en daardoor was alles heel relaxed. Bij Bremen en Hamburg waren wat weg werkzaamheden die René gelukkig reed, want ik werd er heel benauwd van. Verder hebben we eigenlijk geen file gehad. Rond een uur of  2 arriveerden we bij de grens van Denemarken en werden meteen gecontroleerd door de grenscontrole. Deze zag al snel dat alles goed was, zeker toen ik gewoon vertelde dat ik stage ging lopen enzo. Op de stop erna had René toch wel wat trek gekregen in iets hartigs, dus bestelde hij een burger. Dit bleek alleen een broodje met saus en ergens nog wat vlees te zijn, verder wel heel lekker trouwens. 

Na die korte onderbreking gingen we de laatste stappen van onze reis in. Hierin reden we allebei voor het eerst in Denemarken én voor het eerst over een tolweg, maar daar kom ik zo op. Ieder land heeft een soort eigen rijstijl en wat men belangrijk vind om te weten onderweg. Hier in Denemarken is men heel sociaal, ook op de weg en wacht men liever tot je er langs bent dan de ruimte die je laat vallen te pakken om achter de vrachtwagen vandaan te komen. Verder is de normale snelheid hier wettelijk 110 km/h, maar rijdt iedereen blij 130. Dan is er nog het invoegen. De rijbanen versmelten gewoon zonder dat er bewijzering is, maar wel heel geleidelijk, dus je heb alle tijd om te ritsen. Dat lijkt wat eng de eerste keren, maar daarna is het heel fijn. René en ik hebben ook het idee dat de rijbanen op de snelwegen hier net wat breder zijn dan in Duitsland of Nederland. Hier zijn ze trouwens net zo'n fan van op de linker baan blijven rijden als in Nederland.

Oh ja terug naar die tolweg. René en ik zijn, zoals je op het kaartje kunt zien, via de brug gereden. Er is ook een veerpont, maar dan moet je meer betalen of precies op je tijdslot aanwezig zijn en dat vonden we niet relaxed. De brug is een tolweg en ook meteen de langste verbindingsbrug van Europa en de derde van de wereld. Die hebben we mooi meteen van onze bucketlist kunnen strepen. De brug heeft ook een mooie naam: Grote Beltbrug (Storebæltbroen). En natuurlijk een eigen Wikipedia pagina: https://nl.wikipedia.org/wiki/Grote_Beltbrug! Na dit avontuur zijn we in iets meer dan een uurtje aangekomen in Kokkedal waar ik meteen begon met uitpakken en opruimen. 

De brug:

En het eiland Seeland, waar Kopenhagen op ligt:

Nu net hebben we een romantisch diner van lasagne en sla op en zo meteen gaan we nog even een spelletje doen. Dan is het een kwestie van bed opblazen en snel slapen, want het was een hele lange en indrukwekkende dag. Welterusten of zoals ze in het Deens zeggen: godnat!

*English*

At 08:15 this morning René and I started our trip in De Bilt, The Netherlands. We already loaded the car yesterday, so this morning we only had to throw in the last things and attach the bike on the back. 
Two Happy travellers: 

 And their car full of stuff and the bike on the back: 

Our route of the day: 

The drive took about 10 hours with a lot of stops along the way. We kept a close eye on brain and bladder capacities which kept everything very relaxed. Around Bremen and Hamburg, we came across some road works. I’m grateful that René was driving then because I was very cramped. We did not encounter a traffic jam. Around 2 pm, we arrived at the border of Denmark and were immediately checked by the border control. He soon saw that everything was all right, especially when I just told that I was going for internship etc.. At the stop after that, René was craving something savoury, so he ordered a burger. This turned out to be a sandwich with sauce and some meat somewhere, but very tasty. 

After that short break, we started the last steps of our journey. For both of us, it was the first time we drove in Denmark and the first time driving on a toll road. I’ll come back to that later. Every country has its own driving style. Here in Denmark people are very social, also on the road, so they prefer to wait until you pass instead of using the space you drop to get away from behind the truck. Furthermore, the normal speed legally is 110 km/h, but everybody drives around 130. Next, to this, there is the merging into traffic. The lanes naturally fuse without any signals. This happens quite gradually, so you have enough time to switch lanes if needed. That seems somewhat scary the first time, but then it is fine. René and I also think that the lanes on the motorways are just a bit broader than in Germany or the Netherlands. Just as in the Netherlands they like to keep in the left lane which isn’t always convenient.

Oh yeah back to that toll road. René and I , as you can see on the map, drove via the bridge. There is also a ferry, but then you have to pay more or be present at your time slot, and we found the bridge a more relaxed option. The bridge is a toll road and is also the longest connecting bridge in Europe and the third of the world. We have crossed from our bucket list right away. The bridge also has a beautiful name: Great Belt Fixed Link (Storebæltbroen) and of course it’s own Wikipedia page: https://en.wikipedia.org/wiki/Great_Belt_Fixed_Link! In just over an hour after this adventure, we arrived in Kokkedal where I immediately started to unpack and clean up. 

The bridge:

The island Zealand, on which Copenhagen is situated:

Now we just had a romantic dinner of Lasagna and salad, and in a bit, we will play a small game. Then it's time for filling the bed with air and sleeping because it was a very long day full of impressions. Goodnight or as they say in Danish: Godnat!